ای انسان ...
- ۰ نظر
- ۱۰ آذر ۹۳ ، ۱۰:۰۲
اما خیلى احمقانه است اگه فکر کنیم
آدمها توى شوخی دلشون نمیشکنه…
هرکی خوشگل و خوشتیپه جلف نیست!
هرکی ریش داره مومن نیست!
هرکی,چادر میزاره, ""مریم مقدس""نیست!
هرکی خوش زبانه چاپلوس نیست!
هرکی میخنده بی غم نیست!
هرکی ارایش میکنه ولگرد خیابونی نیست!
هرکی زیاد کارمیکنه حمال نیست!
هرکی دوچرخه سواره فقیر نیست!
هرکی
آدمه,انسان نیست!
تمرین کنیم اول خودمان راقضاوت کنیم بعد دیگران را....
دلم واسه اول دبستانم تنگ شده
که وقتی تنها یه گوشه ی حیاط مدرسه ایستاده بودم
یه نفرآمدو بهم گفت با من دوست میشی؟
بی ریا و بدون توقع دستش را به سمتم دراز کرد
هنوز گرمی دستانش را حس میکنم چقدر صمیمی
در دنیایی بدون هیچ غل وغش
سرگرم بچگی بودم وزیبایی هایش
با لیوان تا شو آب از آبخوری بردارم
وتاوقتی جمع میشود روی مقنعه ام بریزد و
کلی بخندم...
یواشکی از پشت سر به مانتو خانم معلم دست بزنم
وبا بچه ها دوباره ...:)
با گچ های رنگ به رنگ روی تخته سیاه شکلک بکشم
وبازهم به این دنیای ساده بخندم...نسیم
ﻫﻤﻪ ﺧﺮﺍﺑﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺑﯿﻢ !
ﺑﯿﺨﻮﺩﯼ ﻻﻑ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ و ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺧﻼﻗﯿﻢ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺧﻮﺩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﯽ ﺍﺧﻼﻕ !
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍهی های ﻣﺎ ﺍﺭﺿﺎ ﺷﻮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ !
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻣﺒﺎﺩﺍ
ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ !
ﻣﺎ ﻗﺎﺗﻼﻥ ﺭﻭﺡ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮﯾﻢ ﻭﻗﺘﯽ بی اعتناﺑﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﯾﻢ …
دلم نه عشـــــق میخواهد.....
نه احســـــــــاسـات قشنگ...
نه ادعـــــــــــــــــــــا های بزرگ
نه بـــــــــــزرگــــــــــــــــــــهـــــــــــــای پـــــــــــــر ادعا
دلــــــــــــــــــم یـــــــــــک دوســـــــــت میـــــــــخواهد
که بشود با او حرف زد...
(و بعد پشیمان نشد....)
خـــــــــدایــــــــا دوســــــــــ تم میــــــشـــــــوی؟؟؟؟