امن ترین جا...

ﮔﺪﺍﯼ ﮐﻮﯼ ﺗﻮﺍﻡ ﻻ‌ﯾﻘﻢ ﺍﮔﺮ ﺩﺍﻧﯽ

ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻏﺮﻕ ﮔﻨﺎﻫﻢ ﺗﻮ ﺑﺤﺮ ﻏﻔﺮﺍﻧﯽ

ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺟﻼ‌ ﻧﺎﻣﺖ

ﺗﻮ ﮐﻌﺒﻪ ﺍﯼ ﺗﻮ ﺻﻔﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﻗﺒﻠﻪ ﯼ ﺟﺎﻧﯽ

ﺑﻬﺸﺖ ﺑﯽ ﮔﻞ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺻﻔﺎ ﺑﺎﺷﺪ

ﺗﻮﯾﯽ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺿﻮﺍﻧﯽ

ﻧﻤﺎﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻧﺪﯼ ﺑﻪ ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ

ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﯼ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ

ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻮﺳﻪ ﺯ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺣﻨﺠﺮﺕ ﺯﯾﻨﺐ

ﺑﻤﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ

ﻓﺪﺍﯼ ﺭﺍﺱ ﻣﻨﯿﺮﺕ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﯿﺰﻩ

ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﯾﻪ ﯼ ﻗﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﻗﺮﺍﻧﯽ

ﺳﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻧﯿﺰﻩ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ

ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﺸﻮﻡ ﺍﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ

امن تر از حریم تو نیست در عالم... 

همان بهتر که کودک گمشده در حرمت، پیدا نشود